Polaganjem vijenaca i paljenjem svijeća kod spomenika ,,Zašto?”u 02:06, porodice, kolege i prijatelji odali su poštu radnicima RTS poginulim u bombardovanju 1999.
U napadu NATO-a poginulo je 16 zaposlenih u toj medijskoj kući.
RTS navodi da je to bio prvi slučaj da je medijska kuća proglašena legitimnim vojnim ciljem.
Međunarodna organizacija za ljudska prava ,,Hjuman rajts voč” je 2000. godine saopštila da nije bilo opravdanja za bombardovanje televizije.
Čelnici NATO-a su tvrdili da je napad bio opravdan, a specijalna komisija Haškog tribunala koja je ispitivala i slučaj bombardovanja RTS-a, nije predložila Tužilaštvu da pokrene krivični postupak.
Bivši direktor RTS-a Dragoljub Milanović 2002. osuđen je na 10 godina zatvora jer nije poštovao naređenje tadašnje Savezne vlade da ljude i tehniku izmesti iz objekata u Aberdarevoj i u Hilandarskoj ulici.
U napadu NATO-a, u noći između 22. i 23. aprila, poginuli su: Jelica Munitlak (27), šminker, Ksenija Banković(27), video-mikser, Darko Stoimenovski(25), tehničar u razmjeni, Nebojša Stojanović (26), tehničar u masteru, Dragorad Dragojević (27), radnik obezbjeđenja, Dragan Tasić (29), električar, Aleksandar Deletić (30), kamerman, Slaviša Stevanović (32), tehničar, Siniša Medić (32), dizajner programa, Ivan Stukalo (33), tehničar, Dejan Marković(39), radnik obezbjeđenja, Milan Joksimović (47), radnik obezbjeđenja, Branislav Jovanović (50), tehničar u masteru, Milovan Janković (59), precizni mehaničar, Tomislav Mitrović (61), režiser programa, i Slobodan Jontić (54), monter.
U znak sjećanja na poginule, u beogradskom Tašmajdanskom parku, kod zgrade RTS-a, podignut je spomenik ,,Zašto?”, kojim porodice i prijatelji stradalih postavljaju pitanje zašto su oni poginuli.
